Από τα "Ιδεογραφήματα" της εφημερίδας ΥΠΕΡΒΑΣΗ (16/4/'12)
Όλα ξεκίνησαν όταν οι δημοσκοπήσεις έδειχναν πια την σταθερή αποδυνάμωση και αποδοκιμασία του μέχρι τώρα πολιτικού κατεστημένου.
Έτσι, τα επιτελεία των επικοινωνιολόγων της εξουσίας ανέλαβαν δράση.
Όλα τα φλέγοντα θέματα διαφθοράς, πολιτικού ήθους και μη, σκάσανε λίγο πριν τις εκλογές. Την κατάλληλη δηλαδή στιγμή για να ξεχάσουμε τις ευθύνες (για το χάλι της χώρας), όσων μας κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια και να τους ξαναστηρίξουμε. Να στρέψουμε το βλέμμα, μακριά από το ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν και να αποκτήσουμε την ελπίδα πως θα τιμωρηθούν οι ολίγοι ‘κακοί’ της εξουσίας.
Ο τρόπος για να το πετύχουν; μελετημένες επικοινωνιακές τακτικές αποπροσανατολισμού του κόσμου.
Το πρώτο χτύπημα ήταν η διαρροή που ξεκίνησε από τον πρόεδρο της Αρχής για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος, Παναγιώτη Νικολούδη, για τον δήθεν έναν από τους τριακόσιους που εν μέσω κρίσης έβγαλε από την χώρα ένα εκατομμύριο ευρώ.
Ατελείωτες τηλεοπτικές ώρες σπαταλήθηκαν μέχρι να λυθεί ο γρίφος…ότι τελικά δεν πρόκειται για βουλευτή αλλά για συγγενή…βουλευτή τον Ισίδωρο Κούβελο, που δεν έκανε αξιόποινη πράξη αλλά…τελικά έκανε γιατί δεν δήλωσε σωστά το πόθεν έσχες και τώρα διεξάγεται εισαγγελική έρευνα.
Όταν οι επικοινωνιολόγοι διαπίστωσαν ότι ο ψηφοδότης λαός αντελήφθη το γελοίο του θέματος είπαν να μας ρίξουν, δίνοντας το δεύτερο χτύπημα, στα βαθειά νερά της βιολογικής, κοινωνικής και εργασιακής ‘βόμβας’ των παράνομων μεταναστών.
Σκέφτηκαν: δεν μπορεί, αυτό θα τους αγγίξει, έχει να κάνει με τις δουλειές που στερούνται τα παιδιά τους εξ αιτίας των αλλοδαπών, την εγκληματικότητα που απειλεί την ζωή τους, την ανασφάλεια, κι αν δεν …πιάσει τίποτα απ’ τα παραπάνω έχουμε και τις αρρώστιες ως αόρατη δαμόκλειο σπάθη που κραδαίνει η λαθρομετανάστευση. Ως προς το θέμα της δημιουργίας στρατοπέδων συγκέντρωσης δεν ξέρω αν ήταν κι αυτό μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού ή προεκλογικό… χαρτί που γύρισε μπούμερανγκ. Και πάνω που οι αντιδράσεις φούντωναν, τα δημοσκοπικά ευρήματα της απαξίωσης εκεί…σταθερά.
Τότε ήρθε το τρίτο χτύπημα, το φαινόμενο Άκης Τσοχατζόπουλος. Μια εξαιρετική από επικοινωνιακής πλευράς περίπτωση αποπροσανατολισμού γιατί τα έχει όλα:
Τεράστια χρηματικά ποσά που θολώνουν το μυαλό του εργαζόμενου φορολογούμενου που δεν μπορεί να πληρώσει την δόση του στεγαστικού του, έχει σχέσεις τύπου τηλεοπτικής σαπουνόπερας: η κόρη, ο ξάδερφος, η σύζυγος κι ο αδερφός της, η λογίστρια…,δικαστική πλοκή με σασπένς και ,φυσικά, δίνει μια εξαιρετική ευκαιρία στα κόμματα εξουσίας να ‘ασκήσουν πολιτική’ μέσα από αλληλοκατηγορίες και αντεγκλήσεις. Όσο για τις… δημοσκοπήσεις, εκεί, να επιμένουν στην αποδοκιμασία…
Φιλότιμες οι προσπάθειες των ικανών επικοινωνιολόγων ξεχνούν όμως πως έρχονται στιγμές στην πολιτική ζωή που ο κόσμος δεν μπορεί να χειραγωγηθεί εύκολα. Είναι οι στιγμές που του στερούν όσα έχει μοχθήσει για να αποκτήσει, και βλέπει το μέλλον σκοτεινό γι αυτόν και τα παιδιά του.
Λες και δεν έχει εμπεδώσει πια ο λαός ότι το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι κι ότι οι παλιές καραβάνες της εξουσίας δεν μπορεί να μην είχαν… ιδέα ,όλα τα προηγούμενα χρόνια, για το πώς λειτουργούσε το αδιαφανές λοβιτούρικο σύστημα διοίκησης της χώρας.
Όσο για τις ‘πελατείες’, τα ρουσφέτια, την φοροδιαφυγή και την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος; - Εσείς κύριοι πολιτικοί της εξουσίας, ως ειδικοί, μας λέγατε πως είναι στο πρόγραμμα και ‘δεν βλάπτουν’ προκειμένου να εξασφαλίζετε την εκλογή και να διασφαλίζετε την εξουσία σας.
Τέλος, λοιπόν, τα παραμύθια, φίλοι μου επικοινωνιολόγοι. Ο λαός έχει μάθει πια να ερμηνεύει σωστά τα μηνύματα. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για αποπροσανατολισμούς.
Είναι καιρός να κοιτάξουμε κατάματα την πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου