Από τα ιδεογραφήματα της εφημερίδας "ΥΠΕΡΒΑΣΗ" (18/5/2012)
Αυτές τις μέρες κάνοντας μια νοητή αναδρομή στις εξελίξεις, στην χώρα, τα τελευταία χρόνια, θυμήθηκα το κλασικό τραγούδι της δεκαετίας του 80 ‘I NEED A HERO’της Bonny Tyler. Σε κρίσιμες καταστάσεις όπως αυτή της σημερινής Ελλάδας, έχουμε σαν άνθρωποι την τάση να βλέπουμε στους άλλους αυτό που αναζητάμε, ειδικά άν το ζητάμε εναγωνίως. Κι αυτό που έχουμε τώρα ανάγκη σαν χώρα είναι….Ήρωες. Οι ήρωες μπορεί να είναι ‘θετικοί’, ήρωες που θα μας σώσουν από τον κίνδυνο και την καταστροφή, ή ‘αρνητικοί’ ήρωες - τιμωροί. Μετά το σοκ της συνειδητοποίησης της οριστικής κατρακύλας της χώρας και της ζωής μας, πήραμε την απόφαση πως κάτι πρέπει ν’ αλλάξει. Και τί περιμένουμε; Σίγουρα κάτι το διαφορετικό απ’ αυτό που είχαμε ως σήμερα στην πολιτική ζωή του τόπου. Κι αυτό το διαφορετικό είναι για όλο και περισσότερους πολίτες οι άνδρες.…χωρίς γραβάτες. Έχουν βγει στους δρόμους και τις πλατείες, έχουν κρατήσει πανό διαμαρτυρίας, έχουν μιλήσει για κοινωνική δικαιοσύνη και τις ανάγκες του λαού. Δεν είναι ‘στημένοι’, στυλιζαρισμένοι, τυπολάτρες. Δίνουν την εντύπωση πως δεν έχουν το κόμπλεξ για την κατάκτηση του μεγαλοαστισμού, του κουστουμιού, της γραβάτας…Θα μπορέσουν να μας σώσουν ή θα μας δώσουν την τελευταία σπρωξιά στον γκρεμό όπως ισχυρίζονται η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ; Κανείς μας δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το μέλλον. Η αβεβαιότητα μας προκαλεί φόβους και σήμερα ο φόβος συναντά τη ελπίδα που περιμένει την αλλαγή, το διαφορετικό, το καινούργιο.
Οι επιλογές δεν είναι πολλές. Οι άνδρες…χωρίς γραβάτες, μοιάζουν για όλο και περισσότερους πολίτες, με τους ‘καλούς’ ήρωες που έχουμε ανάγκη. Το άν θα γίνουν κιόλας, είναι ένα θέμα που μένει να το δούμε.
Όσο για τον αντίποδα; Στους ήρωες της ‘εκτόνωσης’ τα ‘παιδιά’ της «Χρυσής Αυγής» έχουν έρθει για να μείνουν. (Ποιοί είναι, πώς αντιδρούν, πώς ντύνονται ή στέκονται σύμφωνα με τα media). Θα μείνουν, όχι απαραιτήτως ως συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά ως σύμβολα του διαφορετικού από την μεταπολιτευτική πεπατημένη, ως σύμβολα διαμαρτυρίας, και αντίδρασης, ενός λαού που προδόθηκε κατάφορα από τη υποκρισία, την αποτυχία και την ανευθυνότητα όσων εκ των εκπροσώπων του τα τελευταία 37 χρόνια τον οδήγησαν στην μιζέρια. Διαμαρτυρίας κατά όλων όσων έκρυβαν πίσω από τις ‘δημοκρατικές’ και ‘φιλελεύθερες’ θέσεις τους το προσωπείο της ανευθυνότητας και της ιδιοτέλειας.
Ίσως, λοιπόν, χρειαζόμαστε πάσης φύσεως ήρωες συμβολικούς και πραγματικούς που θα εξορκίσουν τους φόβους μας αλλά θα δικαιώσουν και τις ελπίδες μας. Τις ελπίδες πως κάτι θετικό θα προκύψει στο τέλος της διαδρομής, κι ας είναι αυτή επώδυνη. Το φορτίο, λοιπόν που αναλαμβάνουν οι άνδρες…. χωρίς γραβάτες, σε όποια θέση κι αν βρεθούν μετά τις εκλογές θα είναι βαρύ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου