Το τραγούδι του Γιώργου Μπάτη ή Αμπάτη "Ο Ωρωπός" ή "Οι φυλακές του Ωρωπού" δεν συγκαταλέγεται πραγματικά στα απαγορευμένα ρεμπέτικα αφού πιθανότατα ανήκει στα 17 τραγούδια που ηχογράφησε ο καλλιτέχνης. Είναι όμως ένα από τα χαρακτηριστικά προπολεμικά ρεμπέτικα τραγούδια με τολμηρό στίχο και ανατρεπτική χροιά που περιγράφει με γλαφυρό τρόπο την ζωή στις φυλακές. Γράφτηκε το 1934 (πολύ πριν καθιερωθούν ως τόπος πολιτικών κρατουμένων οι Φυλακές του Ωρωπού) και τραγουδήθηκε από τον Γιώργο Τσώρο ή αλλιώς Γιώργο Μπάτη ή Αμπάτη. Ο Γιώργος Αμπάτης ήταν πραγματικά μια θρυλική μορφή του Ρεμπέτικου τραγουδιού. Η γέννησή του τοποθετείται ανάμεσα στο 1885 και 1890 και πέθανε το 1967 περνώντας το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στον Πειραιά οπού έπαιζε μπαγλαμά στις ταβέρνες και τους τεκέδες. Άσκησε πολλά επαγγέλματα, από ιδιοκτήτης χοροδιδασκαλίου, ιδιοκτήτης καφενείου, δάσκαλος μπουζουκιού, περιπλανώμενος "οδοντίατρος" (κομπογιαννίτης) έως μικροπωλητής. Στο καφενείο του λέγεται πως σύχναζε και ο ποιητής Ναπολέων Λαπαθιώτης.
Μάζι με τους Μάρκο Βαμβακάρη, Στράτο Παγιουμτζή και Ανέστη Δελιά ήταν "Η τετράς η ξακουστή του Πειραιώς". Σύμφωνα με την βιογραφία του καλλιτέχνη στο "Ρεμπέτικο Φόρουμ" «Πρόκειται για έναν από τους θεμελιωτές του κλασικού Πειραιώτικου ρεμπέτικου τραγουδιού, άσχετα αν ηχογράφησε μόνο 17 τραγούδια σε δίσκους γραμμοφώνου. Ήταν ένα από τα μέλη της περίφημης "Τετράδος της ξακουστής του Πειραιά", που με την εμφάνισή της το καλοκαίρι του 1934 άλλαξε όλη την πορεία του λαϊκού τραγουδιού στις πόλεις και καθιέρωσε το μπουζούκι σαν το πιο εκφραστικό όργανο», σημειώνει ο Π. Σαββόπουλος.
Όπως αναφέρει η Lifo σε άρθρο του Άρη Δημοκίδη ήταν "ένας λόρδος του υποκόσμου γνήσια λαϊκός και ανθρώπινος"
Αν και πάντα απένταρος,
αριστοκράτης με την πραγματική έννοια του όρου, ντυνόταν πάντα στην
πέννα, φορώντας άσπρο πουκάμισο, μαύρο κουστούμι, καβουράκι, παπιγιόν,
στιβάλια μυτερά και ψηλοτάκουνα και κρατούσε μπαστούνι ανά χείρας. Ένας
sui generis λόρδος του υποκόσμου, γνήσια λαϊκός, ανθρώπινος και αληθινός
πλακατζής. Πηγή: www.lifo.gr
Αν και πάντα απένταρος,
αριστοκράτης με την πραγματική έννοια του όρου, ντυνόταν πάντα στην
πέννα, φορώντας άσπρο πουκάμισο, μαύρο κουστούμι, καβουράκι, παπιγιόν,
στιβάλια μυτερά και ψηλοτάκουνα και κρατούσε μπαστούνι ανά χείρας. Ένας
sui generis λόρδος του υποκόσμου, γνήσια λαϊκός, ανθρώπινος και αληθινός
πλακατζής. Πηγή: www.lifo.gr
Αν και πάντα απένταρος,
αριστοκράτης με την πραγματική έννοια του όρου, ντυνόταν πάντα στην
πέννα, φορώντας άσπρο πουκάμισο, μαύρο κουστούμι, καβουράκι, παπιγιόν,
στιβάλια μυτερά και ψηλοτάκουνα και κρατούσε μπαστούνι ανά χείρας. Ένας
sui generis λόρδος του υποκόσμου, γνήσια λαϊκός, ανθρώπινος και αληθινός
πλακατζής. Πηγή: www.lifo.gr
Αν και πάντα απένταρος,
αριστοκράτης με την πραγματική έννοια του όρου, ντυνόταν πάντα στην
πέννα, φορώντας άσπρο πουκάμισο, μαύρο κουστούμι, καβουράκι, παπιγιόν,
στιβάλια μυτερά και ψηλοτάκουνα και κρατούσε μπαστούνι ανά χείρας. Ένας
sui generis λόρδος του υποκόσμου, γνήσια λαϊκός, ανθρώπινος και αληθινός
πλακατζής. Πηγή: www.lifo.gr
Αν και πάντα απένταρος,
αριστοκράτης με την πραγματική έννοια του όρου, ντυνόταν πάντα στην
πέννα, φορώντας άσπρο πουκάμισο, μαύρο κουστούμι, καβουράκι, παπιγιόν,
στιβάλια μυτερά και ψηλοτάκουνα και κρατούσε μπαστούνι ανά χείρας. Ένας
sui generis λόρδος του υποκόσμου, γνήσια λαϊκός, ανθρώπινος και αληθινός
πλακατζής. Πηγή: www.lifo.gr
Αν και πάντα
απένταρος, αριστοκράτης με την πραγματική έννοια του όρου, ντυνόταν
πάντα στην πέννα, φορώντας άσπρο πουκάμισο, μαύρο κουστούμι, καβουράκι,
παπιγιόν, στιβάλια μυτερά και ψηλοτάκουνα και κρατούσε μπαστούνι ανά
χείρας. Ένας sui generis λόρδος του υποκόσμου, γνήσια λαϊκός, ανθρώπινος
και αληθινός πλακατζής. Πηγή: www.lifo.gr
Ο Γιώργος Μπάτης ηχογράφησε μόνο 17 τραγούδια αρνούμενος να αποδεχθεί την λογοκρισία της εποχής.
Παρακάτω το τραγούδι του Γιώργου Μπάτη "Ο Ωρωπός".
"Ρεμπέτικο Φόρουμ" http://www.rembetiko.gr/forums
"Σαν σήμερα.gr"http://www.sansimera.gr/biographies
"ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ"https://el.wikipedia.org/
Επίσης πληροφορίες μπορείτε να βρείτε:
http://www.lifo.gr/articles, http://www.koutouzis.gr/mpatis.htm
1 σχόλιο:
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πληροφορίες, θα ήθελα να προσθέσω τις μαρτυρίες του πατέρα μου, ο οποίος την εποχή που γράφτηκε το τραγούδι, έτυχε να ήταν φυλακισμένος στον Ωρωπό. Το αδίκημα; Τι άλλο; Σεξουαλική παρενόχληση της 15άχρονης τότε μητερας μου. Εκτίοντας τη ποινή του κι επιστρέφοντας στο χωριό, όταν επινε κανα ποτηράκι δεν έχανε την ευκαιρία να το τραγουδά κι έτσι από παιδάκι το είχα μάθει όχι μόνο εγώ, αλλά σχεδόν όλο το χωριό. Πολλοί από λάθος καταλόγιζαν τον στίχο στον πατέρα μου, κάτι που δεν αποδεχόταν αλλά δεν τον πίστευαν γιατί είχε το χιούμορ στο DNA του. Ήταν το πρώτο τραγούδι που γράφτηκε για τον Ωρωπό, αφού ακολούθησε η μεγάλη επιτυχία του Θεοδωράκη, που έκανε τον Ωρωπό μας γνωστό σε όλο τον κόσμο. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στην κ. Αννα Μαρία ...
Δημοσίευση σχολίου