Σκοπός του blog ήταν -και παραμένει- η ανάδειξη των διαφορετικών όψεων και απόψεων (είτε είναι εικόνες, είτε σκέψεις και τοποθετήσεις) του τόπου που ζούμε, του Ωρωπού. Στην πορεία υπήρξαν στιγμές που κουράστηκα. Η ενημέρωση ενός blog απαιτεί χρόνο και υπήρξαν φορές που σκέφτηκα να τα παρατήσω όμως ποτέ δεν το αποφάσισα... Στο πέρασμα του χρόνου τα γεγονότα προσπερνούν την καθημερινότητα ενώ μπορούν να αποτυπώνονται στο μικρό ηλεκτρονικό τετράδιο...
Στην πορεία των τεσσάρων χρόνων έβαλα κάποιους απαραίτητους κανόνες λειτουργίας. Για παράδειγμα πάντα γνωρίζω τα ονόματα των φίλων των οποίων τα κείμενα δημοσιεύονται ακόμα κι όσα "μπαίνουν" ανυπόγραφα. Έριξα "μαχαίρι" από νωρίς στα σχόλια, όχι για να κάνω λογοκρισία αλλά γιατί πολλές φορές χρησιμοποιούνται ως τρόπος εκτόνωσης και άσκησης τοπικής μικροπολιτικής, κάτι που δεν είναι ο σκοπός του blog.
Κράτησα, όσο είναι δυνατόν, το Ιστολόγιο ανεξάρτητο όπως είχα υποσχεθεί στην πρώτη εισαγωγική μου δημοσίευση. Μοναδικός πόρος χρηματοδότησης από την αρχή μέχρι σήμερα παραμένει η σύνταξη του πατέρα μου.
Δεν ξέρω για πόσο ακόμη θα διατηρώ αυτή την μικρή μου συνήθεια. Πάντως, αν αποφασίσω να την διακόψω, θα μου λείψει....
Αν δεν θεωρηθεί ιεροσυλία, ένεκα των δραματικών ημερών που ζει η ελευθερία της έκφρασης με τα γεγονότα στην Γαλλία, θα ήθελα να κλείσω παραφράζοντας ένα μήνυμα του Charlie Hebdo που διάβασα και μου άρεσε... J' ecris ce que je veux.
Άννα-Μαρία Τσαρουχά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου