Ραγισμένο γυαλί.

Σίγουρα θα θυμάστε από το σχολείο το σύνθημα Ελευθερία-Ισότης-Αδελφότης. Το χαρακτηριστικό "μήνυμα" της Γαλλικής Επανάστασης. Το σύνθημα σύμβολο του σύγχρονου πολιτισμού.
 Αυτές τις μέρες κόσμος χωρίζεται στα δύο, σε δυό διαφορετικές διαδηλώσεις.

Ποιές είναι τελικά οι αντιθέσεις των πολιτών που διαδηλώνουν ή με δυο λόγια τί ακριβώς τους χωρίζει? Κάποιοι δημοσιογράφοι στην τηλεόραση το έθεσαν ωραία..."Παίρνουμε την διαπραγμάτευση στα χέρια μας και Μένουμε Ευρώπη".
Όλοι όσοι διαδηλώνουν κατά της λιτότητας είναι κατά της Ευρώπης και υπέρ τίνος? της Ρωσίας? της Δραχμής? του πελατειακού κράτους? Είναι όλοι δημόσιοι υπάλληλοι διορισμένοι με ρουσφέτι? Όχι βέβαια. Οι διαδηλωτές  που ζητούν παραμονή στην Ευρώπη είναι όλοι κεφαλαιοκράτες ή υπάλληλοι των κομμάτων?  Είναι υπέρ της λιτότητας και της διάλυσης της κοινωνικής συνοχής? Όχι βέβαια.
Πόσοι εργοδότες και εργαζόμενοι σ' αυτόν τον τόπο είναι υπέρ του ΕΝΦΙΑ, του 26% από το πρώτο ευρώ και των έκτακτων εισφορών? Πόσοι άνεργοι υπέρ των τεκμηρίων?
Κι όμως, χωρίστηκαν σε "Ευρωπαϊστές" κι "Αντιευρωπαϊστές" ή μήπως όχι....Κάποιοι συγκρίνουν τις διαδηλώσεις με την εποχή λίγο πριν τον εμφύλιο, το '44. 
Μήπως τελικά στην εποχή μας οι διχασμοί είναι τεχνητοί και οι λύσεις κι οι πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν είναι συγκεκριμένες?
Το βαθύτερο πρόβλημα όμως είναι το πού βαδίζει η σημερινή Ευρώπη.
Το Ηνωμένο Βασίλειο, η παλαιότερη Δημοκρατία του σύγχρονου πολιτισμού, ετοιμάζεται για την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση με δημοψήφισμα, το 2016. Η Βρετανία....η πρώτη χώρα που έκοψε τον νεποτισμό στην Εξουσία με τσεκούρι, ήδη από τον 17ο αιώνα. (εκτέλεση του βασιλιά Καρόλου Στιούαρτ από τους κοινοβουλευτικούς).
Η Γαλλία, χώρα ταυτισμένη με τον προοδευτισμό, την ανεκτικότητα, πρωτεύουσα του Διαφωτισμού και του Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, πέφτει στην αγκαλιά του "Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν έχοντας ως εναλλακτικές εξουσίας πολιτικούς άνδρες πολύ "λίγους" για να εμπνεύσουν τους πολίτες. (Ολάντ, Σαρκοζί)
Άλλες χώρες δίνουν πρωτιές στους Ευρωσκεπτικιστές όπως η Ιταλία με την άνοδο του Μπέπε Γκρίλο και η Δανία  με το ακραίο "Δανικό Λαϊκό Κόμμα" που αναδείχθηκε ο νικητής των συντηρητικών δυνάμεων στις πρόσφατες εκλογές.
 Οι σύγχρονοι Ευρωπαίοι πολίτες, απόγονοι των ιδεαλιστών του Φιλελευθερισμού και του Σοσιαλισμού, ξεχνούν την Ελευθερία και την Ισότητα κι αποζητούν καταφύγιο στο...έθνος, την θρησκεία ή σε παλαιού τύπου κομμουνιστικά οράματα.
Το γυαλί της Ευρώπης έσπασε και το πρόβλημα δεν είναι απλά οικονομικό αλλά πολιτισμικό. Η γηραιά Αλβιώνα έπαθε Αλτσχάιμερ....σιγά-σιγά παροπλίζεται. Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος? Η δύση (και οι συνέπειές της) του μεγάλου Ευρωπαϊκού πολιτισμού που γέννησε τις επιστήμες, την τεχνολογία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ελευθερία...
Όσο για τη Ελλάδα δεν προβλέπονται καλύτερες μέρες για έναν απλό λόγο.. Ούτε η κοινωνία παράγει ούτε το κράτος. Κι όποιος τόπος δεν παράγει ζει δύσκολα σ' όποιο ιδεολογικό φάσμα κι αν ανήκει η ηγεσία του.