Για τέταρτη χρονιά φέτος μάγεψε την Σκόπελο με του στίχους της η συντοπίτισσά μας από το Χαλκούτσι, ποιήτρια Κωνσταντίνα Ράπτη. Την πρώτη θέση κατέλαβε και για το 2015 (Α' Βραβείο είχε λάβει και το 2012) συγκεντρώνοντας την μεγαλύτερη βαθμολογία στον Πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης "Καισάριος Δαπόντες"με το ποίημά της
"Στην γη του πουθενά".
Ο διαγωνισμός πραγματοποιείται κάθε χρόνο από τον Δήμο Σκοπέλου στην μνήμη του Σκοπελίτη ποιητή του 18ου αιώνα Καισαρίου Δαπόντε. Οι συμμετέχοντες λαμβάνουν μέρος με ψευδώνυμο και βαθμολογούνται από πενταμελή επιτροπή με την κλίμακα του 100.
Η Κωνσταντίνα συμμετείχε για τέσσερις συνεχείς χρονιές με διαφορετικά ψευδώνυμα πετυχαίνοντας να διακριθεί και τις τέσσερις φορές! Παρακάτω τo ποίημά της που πήρε φέτος το πρώτο βραβείο (με το ψευδώνυμο "Άγγελος Ονείρων").
Στη γη του πουθενά
Μάλωσα με το αύριο, γιατί με δυναστεύει...
κι απ´ την ψυχή τα λάφυρα, κάθε στιγμή γυρεύει...
και ξέθαψα απ´ τα βάθη της, τα θέλω της τα τόσα...
και χάραξα σε μια ελιά καρδιά να αιμορραγεί...
καρδιά που ξεπουλήσανε και θάψανε τα γρόσια...
να μη τα βρει στο σήμερα τ´ αδίκου ανταμοιβή...
Ζητιάνεψα στη ζήση μου του ναυτικού γοργόνες...
και είδα με τη σκέψη μου παράδεισου εικόνες...
μα το κορμί παρέμεινε ξοπίσω να μετρά...
στου πόνου το βασίλεμα χρώματα ξεθωριάζουν...
σημάδια από τη σταύρωση...
σκουριάσαν τα καρφιά...
κι οι άνθρωποι αλλάζουν...
Μετάλαβα απ´ τα χέρια σου αλμύρα δακρυσμένη...
η παρακαταθήκη μου ζωή σακατεμένη...
βγαίνω τις νύχτες που ο καιρός κοιμάται στο παγκάκι...
και ξεφυλλίζω τις στιγμές που ήμουνα παιδί...
τη μέρα ο χρόνος με χτυπά σαν ξύλο το σαράκι...
και μου στερεύει βάναυσα την κάθε αναπνοή...
Ξεθώριασε μες το μυαλό να ψάχνει τις αιτίες...
ν´ αναζητά συγχώρεση για ξένες αμαρτίες...
και του Ιούδα το φιλί που ένιωσα στο στόμα...
θα το βαφτίσω Αγάπη στης ζήσης τα στερνά...
πόσες δεν πήρα μαχαιριές από αγάπης σώμα...
ταξίδι που μ´ οδήγησε στη γη του πουθενά...
Ράπτη Κωνσταντίνα
Ευχόμαστε πάντα διακρίσεις στην συντοπίτισσά μας!
*Στον συνδεσμο ΕΔΩ η κατάταξη όλων των συμμετεχόντων στον διαγωνισμό
"Στην γη του πουθενά".
Ο διαγωνισμός πραγματοποιείται κάθε χρόνο από τον Δήμο Σκοπέλου στην μνήμη του Σκοπελίτη ποιητή του 18ου αιώνα Καισαρίου Δαπόντε. Οι συμμετέχοντες λαμβάνουν μέρος με ψευδώνυμο και βαθμολογούνται από πενταμελή επιτροπή με την κλίμακα του 100.
Η Κωνσταντίνα συμμετείχε για τέσσερις συνεχείς χρονιές με διαφορετικά ψευδώνυμα πετυχαίνοντας να διακριθεί και τις τέσσερις φορές! Παρακάτω τo ποίημά της που πήρε φέτος το πρώτο βραβείο (με το ψευδώνυμο "Άγγελος Ονείρων").
Στη γη του πουθενά
Μάλωσα με το αύριο, γιατί με δυναστεύει...
κι απ´ την ψυχή τα λάφυρα, κάθε στιγμή γυρεύει...
και ξέθαψα απ´ τα βάθη της, τα θέλω της τα τόσα...
και χάραξα σε μια ελιά καρδιά να αιμορραγεί...
καρδιά που ξεπουλήσανε και θάψανε τα γρόσια...
να μη τα βρει στο σήμερα τ´ αδίκου ανταμοιβή...
Ζητιάνεψα στη ζήση μου του ναυτικού γοργόνες...
και είδα με τη σκέψη μου παράδεισου εικόνες...
μα το κορμί παρέμεινε ξοπίσω να μετρά...
στου πόνου το βασίλεμα χρώματα ξεθωριάζουν...
σημάδια από τη σταύρωση...
σκουριάσαν τα καρφιά...
κι οι άνθρωποι αλλάζουν...
Μετάλαβα απ´ τα χέρια σου αλμύρα δακρυσμένη...
η παρακαταθήκη μου ζωή σακατεμένη...
βγαίνω τις νύχτες που ο καιρός κοιμάται στο παγκάκι...
και ξεφυλλίζω τις στιγμές που ήμουνα παιδί...
τη μέρα ο χρόνος με χτυπά σαν ξύλο το σαράκι...
και μου στερεύει βάναυσα την κάθε αναπνοή...
Ξεθώριασε μες το μυαλό να ψάχνει τις αιτίες...
ν´ αναζητά συγχώρεση για ξένες αμαρτίες...
και του Ιούδα το φιλί που ένιωσα στο στόμα...
θα το βαφτίσω Αγάπη στης ζήσης τα στερνά...
πόσες δεν πήρα μαχαιριές από αγάπης σώμα...
ταξίδι που μ´ οδήγησε στη γη του πουθενά...
Ράπτη Κωνσταντίνα
Ευχόμαστε πάντα διακρίσεις στην συντοπίτισσά μας!
*Στον συνδεσμο ΕΔΩ η κατάταξη όλων των συμμετεχόντων στον διαγωνισμό
1 σχόλιο:
Αννα Μαρία σ ευχαριστώ θερμά για άλλη μια φορά για τα όμορφά σου λόγια...
Δημοσίευση σχολίου