Η φράση αυτή ανήκει στον ομότιμο καθηγητή Κλασσικής Αρχαιολογίας κ. Βασίλειο Λαμπρινουδάκη, κατά την χθεσινή εκδήλωση που διοργάνωσε, προς τιμήν του, το γνωστό Σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ,
( ιδρυτής του οποίου είναι ο σπουδαίος Έλληνας Σταύρος Μπένος), στον κινηματογράφο ΟΠΕΡΑ- ODEON, όπου μεταξύ άλλων προβλήθηκε και η εκπληκτική ταινία του Μπάμπη Τσόκα με τίτλο :
“Βασίλης Λαμπρινουδάκης, η αλήθεια πίσω από τον μύθο...”
Θα ξεκινήσω από τον Σταύρο Μπένο, την χαρισματική αυτή προσωπικότητα που πέρα από το έργο του ως Δήμαρχος Καλαμάτας και την εκπληκτική ,μετά τους σεισμούς, εικόνα της πόλης της Καλαμάτας, ( που φέρνει την σφραγίδα του ανθρώπου που αγάπησε, οραματίσθηκε, εμπνεύστηκε ,μόχθησε, πάλεψε, και τελικά δημιούργησε), πέρα από το έργο του ως Υπουργός Πολιτισμού, Υπουργός Δημόσιας Διοίκησης, ως εμπνευστής και δημιουργός του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ, αυτού του ονειρικού έργου, εκείνο που ειλικρινά εκτιμώ περισσότερο είναι η πρωτοβουλία του να τιμά ανθρώπους για το έργο τους και την προσφορά τους όπως έκανε πέρυσι με την τιμητική εκδήλωση για το έργο του καθηγητή Αρχαιολογίας κ. Π. Θέμελη και την προβολή σχετικής ταινίας (και πάλι Mπάμπη Τσόκα). Είναι δε πολύ ευχάριστο αυτό που ακούσθηκε ότι δηλαδή θα ακολουθήσει νέα τιμητική εκδήλωση, του χρόνου, για το έργο άλλου σπουδαίου καθηγητή της Αρχαιολογίας, με ταινία του Μπάμπη Τσόκα. Εκτιμώ περισσότερο αυτή την πρωτοβουλία, όπως προανέφερα, διότι εάν εφαρμοσθεί και σε άλλους χώρους,( και οι χώροι αυτοί είναι αμέτρητοι), θα έχει ευεργετική επίδραση στο σύνολο της κοινωνίας και θα ωφελήσει πολλαπλώς την χώρα, καθώς θα επιφέρει κοινωνική γαλήνη, συμφιλίωση ,απελευθέρωση δυνάμεων και ενέργειας, για δημιουργικό έργο.Ίσως η σπουδαιότητα της πρωτοβουλίας αυτής θα πρέπει να αποτελέσει θέμα ενός άλλου κειμένου που θα ανέλυε περισσότερο τις σκέψεις αυτές και θα έδειχνε τα ευεργετικά αποτελέσματα που θα είχε π.χ. στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, των συλλόγων , των επιστημονικών εταιρειών, των συνεταιρισμών , των υπουργείων κλπ. κλπ., η βράβευση των ανθρώπων που υπηρέτησαν, από διάφορες θέσεις, για την προσφορά και το έργο τους.
Έρχομαι τώρα στον σκηνοθέτη και Δημιουργό κ. Μπάμπη Τσόκα.
Ο Μπάμπης Τσόκας μια πολύ σεμνή παρουσία, ένας ιδιαίτερα προικισμένος δημιουργός που εργάζεται επί 45 χρόνια στο εξωτερικό.( Σουηδία), μας εξέπληξε όλους με την παρουσία του, τον λόγο του και το έργο του. Κράτησα στη μνήμη μου τις φράσεις του:
«κατάγομαι από την Πρέβεζα, όταν πριν από 45 χρόνια με αποχαιρέτησε η μάννα μου , μια απλή γυναίκα, στο Σταθμό Λαρίσης, μου είπε :
Παιδί μου, εκεί στα ξένα που θάσαι να κρατάς πάντα στη καρδιά σου την Ελλάδα μας.
Ο δάσκαλός μου στην Σουηδία , σκηνοθέτης Ίγκμαρ Μπέργκμαν, συχνά έλεγε την φράση: «Πρέπει να φέρουμε την τέχνη κοντά στο λαό, διότι η τέχνη βοηθάει να γίνονται καλλίτεροι οι άνθρωποι».
« όλο αυτό το χρόνο που δούλευα την ταινία αυτή στη Σουηδία , με θερμοκρασίες κάτω από 15 βαθμούς Κελσίου και έβλεπα τις ηλιόλουστες εικόνες από την Ελλάδα, θυμόμουνα, συνεχώς, τα λόγια της μάνας μου.. ».
Και οι δύο ταινίες του κ. Τσόκα εκτός του ότι δικαιώνουν απόλυτα την αταλάντευτη επιλογή του κ. Μπένου, να είναι δηλαδή αυτός ο σκηνοθέτης και στην τρίτη ταινία,( εγώ θα συμφωνούσα και για όλες τις μελλούμενες), εκτός από την πεποίθηση που προκαλούν στον καθένα ότι πρόκειται για πολύ σπουδαίο δημιουργό που τιμά με την παρουσία και το έργο του την Ελλάδα στο Εξωτερικό, θα έκανα την δημόσια πρόταση ( και την κάνω), οι ταινίες αυτές και οι δύο, να διανεμηθούν σε όλα τα Γυμνάσια και Λύκεια της Χώρας ( στους Διευθυντές) με την υποχρέωση να προβάλλονται στις αίθουσες διδασκαλίας, από τους καθηγητές του μαθήματος των καλλιτεχνικών ή της Ιστορίας ή κάποιου άλλου σχετικού μαθήματος. Η υλοποίηση αυτής της πρότασης , όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, δεν απαιτεί πολλά χρήματα, και εύκολα μπορούν να εξευρεθούν είτε από την πλευρά του Κράτους, είτε από ιδιώτη χορηγό.
Για τον καθηγητή κ. Β. Λαμπρινουδάκη τι να πώ;
Πρώτα απ΄όλα , ένα μεγάλο ευχαριστώ γι αυτή την πολύ ωραία φράση που άκουσα από τα χείλη του και μου έδωσε το έναυσμα να γράψω αυτό το άρθρο, και να βάλω, την φράση αυτή ,σαν τίτλο.
Για την εν γένει προσφορά, το έργο και την προσωπικότητα του καθηγητού κ. Β. Λαμπρινουδάκη μιλάει καλύτερα η ταινία , της οποίας την προβολή έχω ήδη προτείνει να έχουν στην διάθεσή τους οι μαθητές, σε όλα τα γυμνάσια και Λύκεια της χώρας, διότι εμπεριέχει πολλαπλά υψηλά διδάγματα και άλλα στοιχεία, που στους νέους αυτών των ηλικιών , κατ΄εξοχήν, «πιάνουν τόπο». Επειδή ο κ. Μπένος δέχεται στις Συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ και τα αναπληρωματικά μέλη του Δ.Σ. να συμμετέχουν ενεργά, μου έχει δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά, ως αναπληρωματικό μέλος του Δ.Σ. του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ, τον Καθηγητή κ. Β. Λαμπρινουδάκη και έχω εκτιμήσει την ευγένεια , την πραότητα και γλυκύτητα του εκλεκτού αυτού πανεπιστημιακού δασκάλου, ερευνητή και συγγραφέα , καθώς και τις πολύ χρήσιμες συμβουλές , απόψεις και εισηγήσεις του και την εν γένει πολύτιμη βοήθειά του για τα θέματα του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ. Οφείλω όμως να αναφέρω, μιας και προτείνω η ταινία αυτή να προβληθεί στα σχολεία, ότι έχω εκφράσει τις αντιρρήσεις μου σχετικά με την κρατούσα άποψη ότι τα Ασκληπιεία είναι το «λίκνο» της παροχής Ιατρικής φροντίδας. Η άποψή μου είναι γνωστή. Δηλαδή υποστηρίζω ότι λίκνο της παροχής ιατρικής φροντίδας πρέπει να θεωρούνται τα Αμφιαράεια ή τουλάχιστον τα Αμφιαράεια και τα Ασκληπιεία.
Σε κάθε περίπτωση , η διχογνωμία αυτή είναι δημιουργική, και δικαιώνει πλήρως τον τίτλο αυτού του άρθρου.
Ωρωπός , Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015.
Γιώργος Γιαμαρέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου