Αναδημοσίευση από την "Υπέρβαση"
O Άγιος Βασίλης για τους Δήμους της Αττικής φέτος ντύθηκε με το ένδυμα της φιλανθρωπίας.
Δίκτυα και ταμεία αλληλεγγύης, Κοινωνικά Παντοπωλεία, συγκέντρωση ειδών για τις οικογένειες και τα παιδιά που έχουν ανάγκη, με την συνεισφορά ιδιωτών. Οικογένειες και παιδιά που τα Χριστούγεννά τους φέτος δεν θα είναι ακριβώς γιορτή χαράς.
Πολλά τα εύσημα από επισήμους και ανεπίσημους παράγοντες, πολλά και τα λόγια για κοινωνική αλληλεγγύη, συνεργασία και για το πόσο ωφελεί να βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας…. Κάπου εκεί αρχίζει ο προβληματισμός….
Τα χρόνια που μελετούσα τις θεωρίες των κοινωνικών φαινομένων για τα ζήτημα της προσφοράς με την μορφή της φιλανθρωπίας, ανακάλυψα πως οι απόψεις διίστανται:
Πρώτα απ’ όλα η προσφορά αυτού του είδους δεν λύνει το πρόβλημα. Το βασικό θέμα είναι η αιτία που πολλοί άνθρωποι περνούν δύσκολα και θα κάνουν “μαύρες γιορτές”. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε και να επινοήσουμε οριστικές λύσεις κι όχι απλές πρακτικές ανακούφισης.
Απ’ την άλλη μεριά οι εθελοντικές προσφορές “μασκαρεύουν”, κατά κάποιο τρόπο, το πρόβλημα και καθυστερούν την εξέλιξη των πραγμάτων καλμάροντας τις αντιδράσεις και τους καταλυτικούς ξεσηκωμούς που αναπόφευκτα προκαλεί η ανέχεια.
Τέλος αποδυναμώνουν την ικανότητα αλλά και την διάθεση των ανθρώπων που βρίσκονται στην δεινή θέση να δραστηριοποιηθούν και να κινητοποιηθούν για να βρουν λύση. Είναι εύκολο να παραιτηθεί κανείς και να επαναπαυτεί με όσα του προσφέρονται για την κάλυψη των βασικών αναγκών του και να αδρανοποιηθεί.
Όμως οι ανάγκες των ανθρώπων που πλήττονται περισσότερο και κυρίως των παιδιών δεν περιμένουν και είναι δύσκολο για κάποιον που μπορεί να προσφέρει κάτι να το αρνηθεί βασιζόμενος σε κοινωνιολογικές αναλύσεις σκεπτόμενος ότι “καλύπτει” το πρόβλημα.
Τώρα, στις περιπτώσεις που οι Δήμοι συνεισφέρουν με τον δημόσιο….οβολό ας μην ξεχνάμε τα οφέλη σε ψήφους από όσους Δημάρχους διαθέσουν αυτά τα χρήματα για την δημιουργία φορέων παροχής όπως τα Κοινωνικά Παντοπωλεία.
Και άραγε πόσο ταπεινωμένος μπορεί να νιώσει ένας πολίτης όταν απευθύνεται σ’ αυτά;;;;
Κάθε πολίτης που έχει κάθε δικαίωμα να εργάζεται, να συνταξιοδοτείται και να ζει αξιοπρεπώς χωρίς να έχει ανάγκη από τις «παροχές» κανενός!!
Όπως και να’ χει, η εθελοντική προσφορά ιδιωτών και η εκτεταμένη φιλανθρωπία μέσα στα όρια μιας κοινωνίας είναι δείγμα βαθειάς κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε αδιεξόδους με άγνωστα αποτελέσματα.
Κι ενώ οι προσπάθειες για προσφορά θα συνεχιστούν απ’ότι βλέπω και το νέο έτος, στον Δήμο Ωρωπού τα περιβαλλοντικά δώρα για φέτος πρωτοστάτησαν μέχρι και το τέλος του χρόνου. Νέες καταγγελίες πολιτών είδαν το φώς για λύματα από την επεξεργασία της ελιάς που καταλήγουν στην θάλασσα.
Την ίδια στιγμή ο Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ωρωπού οργανώνεται και στελεχώνεται.
Σ’ αυτό το σημείο θέλω να επισημάνω το θάρρος του Αντιπροέδρου και υπεύθυνου για το περιβάλλον του Νομικού Προσώπου του Δήμου κ. Προκόπη Τόλια.
Κι ενώ περιμένουμε το πρόγραμμα δράσης του τομέα, τα περιβαλλοντικά θέματα είναι ένα ζήτημα που καίει γιατί μπορούν να θίξουν συμφέροντα και να έχουν εκλογικό κόστος στοχοποιόντας όποιον ασχολείται.
Δύσκολη λοιπόν απόφαση να πάρει κανείς πάνω του τα θέματα περιβάλλοντος γιατί αφενός αν δεν ενεργήσει θα δεχθεί κριτικές περί αδράνειας και αν λάβει δράση κινδυνεύει να προκαλέσει αντιπαραθέσεις.
Προς το παρόν πάντως και μιας και μιλάμε για περιβάλλον να δούμε τι θα σπείρει και τι θα θερίσει το 2012 για όλους μας οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, περιβαλλοντικά….
Χρόνια μας πολλά και καλή μας Χρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου