(Επιστολή Ωρωπιώτη συμπολίτη μας.)
Χίλιες φορές αναρωτήθηκα, αλλά χίλιες φορές
αντίστοιχα δεν πήρα απάντηση. Προφανώς τα βιώματα στον άνθρωπο και μάλιστα αυτά
που σε νεαρές ηλικίες συνθέτουν ή χτίζουν τον ανθρώπινο χαρακτήρα και τις
ιδιαιτερότητές του, παίρνουν οριστική θέση με καταλυτικό χαρακτήρα στην ψυχή
μας.
Τον τελευταίο καιρό, ρώτησα την 90χρονη
Μητέρα μου, η οποία καίτοι κουβαλάει στην πλάτη της ζωή σχεδόν ενός αιώνα, όλα
δείχνουν ότι έχει οριακά καλή πνευματική διαύγεια. Και η ερώτηση: Τι σημαίνει ρε Μάνα για σένα
Αριστερός ; Τι υπάρχει στο μυαλό σου για τους ανθρώπους αυτού του χώρου ;
Μάλλον με κοίταξε με έκπληξη και η φανερή της αμηχανία που θόλωσε τις σκέψεις
της κατέληξε στο εξής: Δεν ξέρω βρε παιδάκι
μου τι να σου πω, το μόνο που θυμάμαι και με φοβίζει ακόμη, είναι η εικόνα
εκείνου του Αντάρτη, που με το τουφέκι στα χέρια, τα μαχαίρια στη μέση του και
τα σπαθόλουρα με τα φυσεκλίκια χιαστεί από τον ώμο του γινόταν ο τρόμος μη μας
πάρει τα κεφάλια. Κι ήταν άγριοι και τρομακτικοί.... Αμ` εκείνα τα
γένια; Τι να σου πω....έφθαναν μέχρι το
στήθος τους κι όλοι έλεγαν ότι οι ψείρες
περπατούν ανενόχλητες πέρα δώθε επάνω στην γενειάδα τους. Ναι ρε Μάνα, αλλά
αυτοί ήταν οι πραγματικοί Αντάρτες
πολεμιστές που ήρθαν αντιμέτωποι με τους κατακτητές για να πέσει το μέτωπο μια
ώρα αρχύτερα και ν` απελευθερωθεί η Ελλάδα.
Και η απάντηση: Πωπωπω παιδάκι
μου, μη μου τους θυμίζεις ακόμη τους φοβάμαι.
Ε...λοιπόν, όσο η μάνα μου, μια ζωή θα
φοβάται τους Αντάρτες, με την ίδια ένταση θα φοβάμαι κι εγώ ότι τον θηριώδη
εχθρό, που πλανάται χρόνια σαν εφιάλτης στα όνειρά της, ότι ποτέ δεν θα
μπορέσω, με όποια επιχειρήματα διαθέτει το ιστορικό μου οπλοστάσιο, να τον
ξεριζώσω από την ψυχή της. Και το κακό είναι ότι το σύστημα πάντα θα
βρίσκει τον τρόπο να καλλιεργεί έναν
Αντάρτη, έναν εφιάλτη στη ζωή και την σκέψη των ανθρώπων, όπου μέσω των
μεθοδευμένων στόχων και προπαγανδισμού να τρομάζει κυριολεκτικά την πλειονότητα
του Λαού σπρώχνοντάς τον να λουφάξει, να σιωπήσει, να κρυφτεί πίσω από τον
συνεχώς αυξανόμενο φόβο του μη τυχόν και χάσει αυτό που του έχει απομείνει.
Σκεφθείτε λοιπόν ότι έχουν περάσει τόσα
χρόνια και το σύστημα, μας θέλει ακόμη χωρισμένους σε Αριστερούς, Δεξιούς,
Κεντρώους κι ένα σωρό άλλα υποσύνολα σπέρνοντας συνεχώς και εντέχνως όλα
εκείνα τα ζιζάνια που φυτρώνοντας
οριοθετούν τα σύνορα μεταξύ των χρόνιων εχθρών. Βλέπεις η λέξη Ενότητα, δεν
ισχύει για τον Λαό και τους απλούς ανθρώπους, ισχύει μόνο για την Ενότητα των
Κομμάτων, αφού το Κόμμα είναι πιο πάνω από ανθρώπους, Πατρίδες, Λαούς. Αίσχος ρε...αίσχος και ντροπή σε όλους μας.
Α...ρε Μάνα, κάποτε νόμιζα ότι γεννηθήκαμε
σε λάθος τόπο και λάθος χρόνο, όχι όμως, ο τόπος, ο χρόνος, οι άνθρωποι, κι η ιστορία δεν αλλάζουν θα είναι πάντα ίδια και
θα επαναλαμβάνονται, το μόνο που έχει αλλάξει είναι πιστεύω ο πολιτισμός μας
που έδωσε καλύτερα όπλα στους ανθρώπους για να πολεμούν τον άνθρωπο !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου