Την περασμένη Δευτέρα,αργά την νύχτα, αντίκρισα ένα συνηθισμένο μα ασύγκριτα όμορφο θέαμα και, μιας και η τέχνη της φωτογραφίας δεν είναι το φόρτε μου, θα σας το περιγράψω με λόγια:
Η νύχτα ήταν ήσυχη και φωτεινή, είχε πανσέληνο με δακτυλίδι γύρω της τα χρώματα του ουράνιου τόξου, με το φως να διαθλάται μέσα από ένα λεπτό στρώμα από σύννεφα. Η λαμπρότητα του φεγγαριού και ο πολύχρωμος δακτύλιος τραβούσαν το βλέμμα από ο,τιδήποτε άλλο...τότε, προσηλωμένος στα χρώματα και την λάμψη, σκέφτεται κανείς πως κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην κοινωνία: Το φωτεινό φαινόμενο που τραβά την προσοχή, που το παρατηρείς, το θαυμάζεις, το ακολουθείς. Ίσως τελικά είναι φυσική παρόρμηση να αναζητάμε και να εμπιστευόμαστε ανθρώπους που ξεχωρίζουν, φωτεινά αστέρια που τ' ακολουθούμε... Κάποιες φορές έχουν ιδιαίτερη αξία, άλλες, είναι μόνο φως χωρίς περιεχόμενο. Όπως και να' χει, μια χαρισματική-ηγετική προσωπικότητα έλειπε και λείπει... Γιατί, κακά τα ψέμματα, ένας χαρισματικός τοπικός άρχοντας θα μας έκανε να ελπίσουμε, να δουλέψουμε, να οραματιστούμε, να αναρωτηθούμε και να λοιδορήσουμε τους εαυτούς μας γιατί ακολουθήσαμε τα λάθη, να παρασυρθούμε με πάθος σε καινούργια... Η τοπική πολιτική κοινωνία όμως, σαν πολυποίκιλος Γαλαξίας που διέπεται από τους νόμους της σχετικότητας, μας προσφέρει:
Η νύχτα ήταν ήσυχη και φωτεινή, είχε πανσέληνο με δακτυλίδι γύρω της τα χρώματα του ουράνιου τόξου, με το φως να διαθλάται μέσα από ένα λεπτό στρώμα από σύννεφα. Η λαμπρότητα του φεγγαριού και ο πολύχρωμος δακτύλιος τραβούσαν το βλέμμα από ο,τιδήποτε άλλο...τότε, προσηλωμένος στα χρώματα και την λάμψη, σκέφτεται κανείς πως κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην κοινωνία: Το φωτεινό φαινόμενο που τραβά την προσοχή, που το παρατηρείς, το θαυμάζεις, το ακολουθείς. Ίσως τελικά είναι φυσική παρόρμηση να αναζητάμε και να εμπιστευόμαστε ανθρώπους που ξεχωρίζουν, φωτεινά αστέρια που τ' ακολουθούμε... Κάποιες φορές έχουν ιδιαίτερη αξία, άλλες, είναι μόνο φως χωρίς περιεχόμενο. Όπως και να' χει, μια χαρισματική-ηγετική προσωπικότητα έλειπε και λείπει... Γιατί, κακά τα ψέμματα, ένας χαρισματικός τοπικός άρχοντας θα μας έκανε να ελπίσουμε, να δουλέψουμε, να οραματιστούμε, να αναρωτηθούμε και να λοιδορήσουμε τους εαυτούς μας γιατί ακολουθήσαμε τα λάθη, να παρασυρθούμε με πάθος σε καινούργια... Η τοπική πολιτική κοινωνία όμως, σαν πολυποίκιλος Γαλαξίας που διέπεται από τους νόμους της σχετικότητας, μας προσφέρει:
- Τους ανθρώπους που -κάποιοι- "βαρεθήκαμε" να βλέπουμε στην τοπική πολιτική, ενώ δεν τους δώσαμε ποτέ πραγματικά την ευκαιρία να μας δείξουν τί αξίζουν.
- Τους ανθρώπους που πραγματικά βαρεθήκαμε μα τους δώσαμε την ευκαιρία και μας απογοήτευσαν.
- Εκείνους που ακόμα κι αν τους δίναμε την ευκαιρία θα μας απογοήτευαν.
- Τους καινούργιους, νεαρούς και μη σε ηλικία, που συνδυάζουν την φιλοδοξία με την ειλικρινή διάθεση να προσφέρουν στον τόπο.
- Τους αντίστοιχους καινούργιους που όμως επιδιώκουν όσα πέτυχαν οι αποτυχημένοι του παρελθόντος. Νέοι και άφθαρτοι που αδημονούν να ακολουθήσουν το παλιό σύστημα στην αυτοδιοίκηση δίχως να βλέπουν πως όλα έχουν αλλάξει...
- Νέους άνθρωπους που τους καταδιώκει η φήμη "καλή" ή "κακή" (όλα είναι σχετικά όπως προανέφερα) των γονιών τους, λες και κάθε άνθρωπος δεν έχει την δικιά του προσωπικότητα.
- Λιγοστές κυρίες που εκτός απ' όλα τα παραπάνω έχουν να αντιμετωπίσουν και σεξιστικά στερεότυπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου